Msza katolicka. Jak przywrócić centralne miejsce Boga w liturgii - Athanasius Schneider, Aurelio Porfiri

CZY MSZA ŚWIĘTA ZOSTANIE ZDEGRADOWANA I OBDARTA Z TEGO, CO BOSKIE? CZY CZEKA NAS ZEJŚCIE DO KATAKUMB, BY OCALIĆ TO, CO ŚWIĘTE?

Jesteśmy dziś świadkami coraz częstszego profanowania Mszy Świętej. Wielu ludzi pragnie ją unowocześnić, dostosować do wymagań świata i uatrakcyjnić. Biskup Athanasius Schneider wraz z Aurelio Porfirim przypominają nam, że Msza Święta jest najwyższą formą chrześcijańskiej modlitwy i powinniśmy ją sprawować z jak największą czcią. Biskup Athanasius Schneider przywołuje sylwetki wielkich świętych Kościoła katolickiego, takich jak Jan Maria Vianney czy Piotr Julian Eymard, którzy poprzez swoje świadectwo życia stali się prawdziwymi apostołami Eucharystii. Dziś, gdy zmagamy się z wieloma herezjami i nadużyciami liturgicznymi, ważne jest, by na nowo odkryć duchowe bogactwo, które skrywa w sobie Eucharystia, i umocnić naszą rzymskokatolicką tożsamość. BP ATHANASIUS SCHNEIDER– biskup pomocniczy archidiecezji Najświętszej Maryi Panny w Kazachstanie. Znany obrońca katolickiej doktryny, liturgii i teologii. Współautor książkiWiosna Kościoła, która nie nadeszła. AURELIO PORFIRI– włoski kompozytor, dyrygent chóralny, organista i publicysta. Był organistą w bazylice św. Piotra i w wielu znaczących kościołach w Rzymie.

Na początku 2020 roku miałem okazję słuchać kilka razy mszy w klasycznym rycie rzymskim odprawianej przez bp. Athanasiusa Schneidera w maleńkiej kaplicy. Dlatego gdy bp Schneider mówi o modlitwie, o rytuale, wiem, że nie są to jedynie słowa badacza, uczonego, znawcy czy eksperta. Tych jest zapewne wielu. Jednak ludzi, którzy liturgią rzeczywiście żyją, dla których jest ona, jak dla biskupa, najważniejszym punktem odniesienia i centrum życia duchowego, wielu nie ma. Jego głos, nie mam wątpliwości, nie tylko powinien być słyszany, lecz także usłyszany. Trzeba poznać zarówno surową, lecz rzeczową, krytykę błędów okresu posoborowego, jak i świetną analizę wielkości i mądrości tradycyjnego obrzędu. I krytyka, i recepta wynikają bowiem z miłości do Kościoła i z miłości do liturgii. Jest bp Schneider nieocenionym i niezrównanym po niej przewodnikiem. Tego, co piękne i wielkie, nie da się ot tak przekreślić. Kto chce się o tym sam przekonać, musi sięgnąć po tę książkę. Lepszej dawno nie czytałem. PAWEŁ LISICKI, REDAKTOR NACZELNY „DO RZECZY”

Oświecająca część Eucharystii jest od zawsze głównym motywem twórczości bp. Schneidera. Nigdy jednak dotąd nie podjął go w formie tak skondensowanej i precyzyjnej, jak w tej książce. Punkt po punkcie autor prowadzi nas drogą odkrywania zasadniczego przesłania: musimy odzyskać ponownie takie pojmowanie i celebrowanie Eucharystii, w którym Bóg jest rzeczywiście na pierwszym miejscu. Posługując się obszernymi cytatami z najlepszych źródeł – zaczynając od Pisma i katechizmu, a kończąc na tekstach autorów duchowych – autor zaręcza, że nie przedstawia nam swoich osobistych myśli, lecz raczej osobiście zbiera dla nas myśl katolicką. To książka-niezbędnik na czas zamętu. PAWEŁ MILCAREK, REDAKTOR NACZELNY „CHRISTIANITAS”